zaterdag 25 september 2010

granny

Bij "Granny" denk je natuurlijk meteen aan oma. Maar daar gaat deze blog niet over. Granny wordt hier zowiezo niet gezegd als er oma wordt bedoeld, dat is Nana. Of Grandma. Maar Granny in Melbourne staat voor het evenement waar de stad voor stil valt, de winkels voor dicht gaan. Het is de Grand Final van het footy. Vandaag speelt Collingwood (de grootste club met de meeste aanhangers) tegen de Saints (de club waar Bud supporter voor is). De straten zijn versierd in de verschillende clubkleuren, de winkels zijn vanochtend overvol als ik boodschappen ga doen. Verkeerde timing, iedereen doet in de ochtend boodschappen om in de middag voor de buis te kunnen zitten. Wij gaan ook voor de buis, kaarten zijn er voor normale mensen als wij niet te krijgen.

We drinken nog snel koffie voor we in indianenkleuren in de auto stappen om naar Mark en Emma te rijden, waar we de wedstrijd gaan kijken. De wedstrijd die de belangrijkste is van het jaar en ook het einde van het footyseizoen betekent.
We beginnen met een echte Ozzie sausage sizzle. De kinderen zijn door dolle heen, Simon is net als Bud erg zenuwachtig. Mark is ook aanhanger van de Saints en wie er ontbreekt is Stijn, gelukkig blijft hij vanuit Belgie in contact via de sms.

Het is een ontzettend spannende wedstrijd die in een stadion met 104000 toeschouwers gespeeld wordt en na de gebruikelijke 4 kwarten eindigt in een doodse stilte. Wij zijn in de huiskamer ook stil. Het wordt 68-68 gelijkspel. Dit is zeer zeldzaam en is in de geschiedenis van het Ozzie Rules Footy pas 2 x eerder gebeurd. Het betekent dat de wedstrijd opnieuw gespeeld moet worden, aan verlenging doen ze hier niet. Mark geeft er een positieve draai aan, beide clubs hebben gewonnen...... In werkelijkheid komt het er op neer dat we volgende week weer een Grand Final hebben. Dan kijken we bij ons. Of Bud, Mark en Simon de spanning aankunnen? Dat is maar zeer de vraag......


Koffiedrinken op ons overdekte terras.


Voorbereidingen voor de wedstrijd.

Voorbeschouwing.

Mark en Bud.

De wedstrijd.

Spanning tegen het einde.