Eindelijk een dagje uit! Na twee weken van bijkomen, uitrusten en de laatste dingen op orde brengen, Ikea spullen in elkaar schroeven ;-) en de eerste nacht verrukkelijk slapen in ons nieuwe bed terwijl het dak er bijna af vliegt door een enorm heftige storm, zijn we er eindelijk aan toe het huis een keer verder dan 50 meter te verlaten. We snakken naar frisse lucht en wat beweging. Maar aangezien ik mij voortbeweeg als een slak en een wandeling van 3km dus rustig 2 uur kan duren besluiten we een korte wandeling doen in de Dandenongs, in het prachtige oerbos van Sherbrook. We zijn er al eens eerder geweest en zijn benieuwd naar hoe het bos eruit ziet in natte omstandigheden. Misschien dat er een keer water valt uit de Sherbrook Falls?
Op weg naar Sherbrook Falls.
Voor iedereen in de auto zit is het al 10u. Het is tenslotte vaderdag en daar moet bij stilgestaan worden. De kinderen zijn al dagen aan het voorbereiden op hun verschillende scholen. Dus in plaats dat het jonge volk voor dag en dauw bij Karin in bed kruipt, staan ze om 5.30u bij ons aan het bed. Het nieuwe bed. We passen erin met z'n allen, en daar kunnen we trots op zijn want 2 volwassen waarvan 1 formaat olifant ;-) en 3 kinderen nemen wat ruimte in...... Tom en Simon hebben afgelopen week hun kado's al overhandigd, alleen Isis heeft zich kunnen beheersen en geeft vanochtend haar kadootjes. Ze heeft mij al twintig keer gemeld dat ze een prachtige sleutelhanger heeft gekocht en haar mond valt open van verbijstering en teleurstelling als blijkt dat het een flessendop is. Ze doet net alsof dat de bedoeling was maar ik kan zien dat ze het echt jammer vindt. Gelukkig is Bud dolblij, helemaal als de "lucky dip" (helemaal gratis mam!) een mooi kadootje blijkt te zijn. De flessendop zetten we zo op een flesje bier van Bud, om te laten zien dat het echt een leuk kado is!
Het bos is modderig, groen en prachtig. De wandeling is heerlijk, we zien veel vogels en kruipen onder struiken en achter bosjes om de lyrebird te zien die we wel horen maar die zich veel te goed weet te verstoppen. Simon is erg boos over de waterval die wij idyllisch en indrukwekkend vinden tussen de groene boomvarens, maar die hij teleurstellend klein vindt. Hoezo verwend.....
Lente in het bos, ontluikende varenbladeren.
Sassafras is de volgende stop. Althans, dat is de bedoeling. Iedereen heeft het altijd over dat plaatsje, maar bij ons eindigt het zoeken ernaar in een soort lachwekkende soap. We doen net alsof we een prachtige tour maken door de bossen van de Dandenongs, maar Bud en ik fluisteren voorin de auto dat we niet begrijpen waarom het niet lukt om nu, inmiddels de 6de keer dat we op zoek zijn naar deze plaats, het weer niet kunnen vinden. Het lijkt wel een spookdorp. Ten einde raad eindigen we in de speeltuin in Emerald waar we inmiddels kind aan huis zijn door al die keren dat we Sassafras niet konden vinden ;-). Aan een picknicktafel drinken we koffie en lunchen we, en de kindjes kijken zoals altijd hun ogen uit als Puffing Billy langsstoomt en we warmen onze natte modderige voeten op in de af en toe doorbrekende zon.
Koffie in Emerald.
Daar komt Puffing Billy!
Aan het eind van de middag rijden we moe en tevreden richting huis. We kunnen het niet laten even bij het Cardinia reservoir langs te gaan, een groot water reservoir (287.000 milioen liter) aan de rand van de stad waar ons drinkwater vandaan komt. Tot ons grote plezier zit er veel water in het bassin, het lijkt tot de helft vol. Isis is bezig met een groot recycle- en waterbesparingsproject op school en maakt foto's van het meer als documentatiemateriaal. Helemaal vrolijk rijden we weer weg.
Nu is het weekend alweer voorbij. Het had best nog een dagje mogen duren.
Isis bij het Cardinia reservoir
