ikea

In Melbourne is een Ikea. Een hele grote, in een enorme shopping mall waar je rustig een week voor uit kan trekken als je alles wil zien. De aanleiding is dat Bud en ik nog steeds in een relatief klein bed slapen dat ik ooit op een Franse brocante markt heb gekocht. Omdat dat weliswaar het heerlijkste bed is wat er is, maar eigenlijk te klein voor een gezin met 4 kinderen, heb ik mijn hand over mijn hart gehaald en ben met Karin en de jongens naar Ikea gereden. Dwars door de stad en de Aziatische wijk. Weliswaar is het niet heel ver om te rijden, maar de weg naar Ikea leidt door een paar van de drukste wegen van de stad. Je krijgt voldoende smog binnen om er weer een jaar tegen te kunnen......en het duurt uren. Maar dan heb je ook wat. Gewapend met een print van welk bed we hebben uitgekozen en uit welke kast we dat moeten trekken betreden we de winkel. De jongens hebben zich al verheugd op de ballenbak. Echter die is voor het eerste time-slot al vol, dus moeten ze een uur wachten voor ze mogen. En naar Ikea zonder dat er gespeeld is in de ballenbak is natuurlijk een teleurstelling. Voor ons betekent het dat we een uur langer in de winkel blijven dan geplanned.

Ikea in Melbourne is exact hetzelfde als de Ikea's in Nederland en Belgie. Het is eigenlijk een beetje vreemd dat je in een winkel loopt die in geen enkel detail afwijkt van een winkel die je al kent. Het had mij niets verbaasd als we naar buiten waren gelopen op de woonboulevard in Utrecht. Zelfs de koffie en de croissants zijn hetzelfde.

Met de jongens gaan we direkt door naar de grote stellingen met de juiste nummers om het bed eruit te trekken met toebehoren. Het duurt even voor we er zijn omdat Simon niet voorbij de kinderafdeling te slaan is. Simon is een gezelligheidsdier en ziet overal toepassingen om zijn kamer mooi te maken. Een opbergkastje, een tafeltje, een leuk kleed voor bij zijn bed. Maar dat doen we vandaag niet. Nadat we het bed met de hulp van een vriendelijke assistent op onze kar hebben geladen ga ik de spullen afleveren bij het transport centrum en brengt Karin de jongens naar de speelafdeling. Ze zijn dolgelukkig, en wij ook, want nu kunnen we nog een keer door de winkel heenlopen en kijken of er nog leuke ideeen zijn op te doen. Ideeen genoeg, en ook leuke spullen genoeg, maar omdat de huisbaas afgelopen week heeft bevestigd dat over een jaar ons huis tegen de grond gaat, ga ik niets aanschaffen. Nou ja, niets.....behalve dan een paar pakken servetten, een leuk plastic kleed voor op de buitentafel (die we ook nog niet hebben), twee handige opstapjes voor bij het aanrecht voor de kindjes en een extra cd toren voor de enorme verzameling dvd's die de kinderen hebben opgebouwd. Zo gaat dat als je bij Ikea bent......

De terugreis duurt weer eindeloos maar het is meer dan de moeite waard. Heerlijk om even een stukje Europa te zien in het midden van Melbourne, al is het maar in de vorm van Ikea. En een leuk vooruitzicht om vandaag de spullen samen met Bud in elkaar te gaan zetten, laten we hopen dat alle schroefjes erbij zitten en dat de handleidingen kloppen.......

En het footy van gisteravond? Na een ijzingwekkende wedstrijd hebben de Saints op het nippertje gewonnen......bedankt Stijn voor je meelevendheid. Bud heeft je gemist in het stadion maar door de SMSjes was je er toch bij.