Feiten:
Aantal auto’s gezien per uur: 51
Afstand: 520km Lake Argyle - Katherine
Kleuren: Geel van het droge gras, zilvergroen van de bladeren aan de bomen, zwart van de vele verbrande stukken land, rood van de bergen, grijs-wit van het asfalt
Camping: Shady Lane Caravan Park
Plaats van Bestemming: Katherine, een mooie en gezellige plaats met een mengelmoes van soorten mensen, van boeren met grote cowboyhoeden, roodverbrande toeristen tot Aboriginal baby’s en luchtmachtpiloten.
Dieren: Roofvogels, zwarte kaketoes, dode kangoeroes langs de weg, koeien
Meest opvallend: Roofvogels die aan kadavers langs de weg eten. Wij wisten niet dat roofvogels ook aaseters zijn.
Hoogtepunt: Het gezang van de vele vogels in het Gregory National Park, waar we een korte stop maken bij een roadhouse om te tanken.
Dieptepunt: De pannenkoeken die langzaam door het gaatje in het midden van de BBQ plaat wegdruppelen.Sssst zeggen we iedere ochtend als iedereen opgewekt en uitgerust om 5.45u uit bed springt. We willen niet de halve camping wakker maken. Eigenlijk hoeven we ons maar weinig zorgen te maken. De mensen op de campings waar we tot nu toe zijn geweest staan voor dag en dauw op en liggen al vroeg op een oor. Wij passen helemaal in het ritme. Vandaag gaan we vroeg rijden zodat we zelfs met 1.5uur tijdsverschil in Katherine kunnen komen, 520km verderop. We vinden het allemaal jammer dat we alweer afscheid moeten nemen van deze mooie plek maar het avontuur roept en er is nog meer te onderzoeken. Het begint warmer en warmer te worden, we hebben zelfs de airco in de auto aan. De weg is lang en rechtdoor en komt langs een enorme rivier met veel krokodillen, bergranges die zulke scherpe kammen hebben dat er een “Razorblade” wordt genoemd, vele hectaren semiwoestijn waar honderden koeien grazen (....proberen te grazen......). Er liggen opvallend veel dode dieren langs de weg, dat hebben we de hele rit nog niet gezien. Dingo’s, kangoeroes, wallibies en zelfs een slang. Er rijden hier nauwelijks Road Trains, en de weg is niet heel druk. Misschien zitten hier ontzettend veel beesten die in de avond en nacht de weg opgaan.
Na twee stops bij drukke roadhouses komen we aan in Katherine. Een leuke levendige plaats. Overal zitten Aboriginalfamilies in het gras, er wordt een feestterrein opgebouwd voor de grote Show die dit weekend wordt gehouden met Rodeo, kermis, koeien drijven en nog veel meer. Er zijn cowboys in de supermarkt die voor een jaar eten inslaan, tenminste, daar lijkt het op als we in de boodschappenkar kijken. Het zijn vast mensen die heel ver weg wonen op een afgelegen boerderij. Misschien hebben zijn van mij hetzelfde gedacht, 5 dagen boodschappen voor 6 mensen kan een kar ook aardig vullen :-).We moeten weer kiezen wat we doen. We kiezen ervoor niet langer dan 1 nacht in Katherine te verblijven. We rijden naar een camping die tussen wuivende palmen ligt verscholen. Wat een heerlijke plek en voor ons een oase na 500 kilometer leegte. Natuurlijk wordt er gezwommen in het zwembadje en ik bak pannenkoeken op de BBQ platen van de camp kitchen. Het zijn de slechtste pannenkoeken ooit, de bakplaat heeft een kuil in het midden, maar de kinderen zijn zo uitgehongerd dat ze allemaal opgaan. Met watermeloen een feestmaaltijd. Het lukt om iedereen op normale tijd in bed te krijgen, terwijl dat 1,5 uur vroeger dan normaal is. Niemand wordt meer wakker, zelfs niet als de straaljagers van de RAAF basis nog even een vroege avond oefening doen........
We hebben ruim de 4500km overschreden, en we hebben nog een paar heerlijke dagen in het vooruitzicht.
